واژینوپلاستی عمل جراحی است که برای سفت کردن واژن هایی که بخاطر زایمان یا بالا رفتن سن گشاد شده اند انجام می گیرد. بعضی جراحان ادعا دارند که این عمل تنگی واژن حتی حساسیت این ناحیه را نیز بالا میبرد، ادعایی که دانشگاه امریکایی زنان و زایمان به شدت با آن وارد چالش شده اند.
با اینکه حقیقت دارد که بافتهای واژن می توانند کشیده شوند، اما جمع کردن بافت واژن از طریق عمل جراحی بالا بردن واکنش جنسی را تضمین نمی کند زیرا میل، تحریک و ارضای جنسی بسیار پیچیده و مسئله ای شخصی است که وابسته به عوامل احساسی، معنوی و میان فردی است. علاوه بر این، حساسیت جنسی به طور خودکار منجر به لذت جنسی نمیشود، بلکه به درد منجر می شود.
لابیاپلاستی که جراحی پلاستیک بر روی لابیا (لبهای اطراف واژن) است میتواند به تنهایی یا همراه با واژینوپلاستی انجام شود. این جراحی میتواند بر روی لب بزرگ یا لب کوچک اندام تناسلی زن انجام گیرد. لابیاپلاستی اندازه و شکل لابیا را تغییر داده و میتواند آنها را کوچکتر کرده و یا تقارن بین آنها را اصلاح کند.
جراحی ترمیمی درمقابل جراحی پلاستیک
برای تصمیم گیری درمورد اینکه واژینوپلاستی انجام دهید یا لابیاپلاستی، خیلی مهم است که تفاوت بین جراحیهای ترمیمی و پلاستیک را بدانید.
جراحی ترمیمی تنگی واژن عملکرد یک عضو از بدن را تقویت کرده درحالیکه جراحی پلاستیک زیبایی یک آناتومی طبیعی را بهبود می بخشد. بعنوان مثال بینی را در نظر بگیرید: جراح میتواند حفره های داخلی بینی را برای بهبود وضعیت تنفس فرد بازسازی کرده و یا برای بهبود ظاهر شکل آن را تغییر دهد.
این تمایز مهمی است زیرا دانشگاه امریکایی زنان و زایمان، جراحیها و نتایج را برای برطرف کردن مشکلات عملکردی مثل بی اختیاری ادرار ارزیابی می کنند. اما این دانشگاه درمورد جراحی زیبایی واژن بخاطر خطرات و فقدان اطلاعات پزشکی کافی محتاط تر برخورد می کند. بعنوان مثال بعضی عمل های واژینوپلاستی ابتدا بعنوان جراحی ترمیمی برای ترمیم نواقص مادرزادی درصورت بدشکلی واژن ایجاد شد تا دختر بتواند به طور طبیعی ادرار، عادت ماهیانه و عمل جنسی داشته باشد.
- ۹۵/۰۲/۲۷