هنوز تحقیقات اثبات نکرده که ظروف ملامین سرطان‌زا باشند، اما در این مورد اتهاماتی به ملامین شنیده می‌شود. از جمله عده‌ای از کارشناسان معتقدند ملامین‌ها نمی‌توانند رنگ را در خود نگهدارند و به مرور زمان رنگ آنها وارد غذا می‌شود.
درهمه آشپزخانه ها می شود نشانه‌ای ازاین دو رقیب را پیدا کرد.هنوز هم خیلی‌ها هستند که به طور معمول از ملامین استفاده می کنند و میانه ای با ظروف چینی ندارند.جز موقع مهمانی. در مقابل خیلی ها هم ملامین را قبول ندارند وغذا فقط توی ظروف چینی بهشان می‌چسبد. اما واقعا چه کسی کار درست را انجام می دهد!
ملامین اولین‌بار در حدود ۴۵ سال پیش در ایتالیا ساخته شد و از حدود ۳۰ تا ۳۵ سال پیش به ایران راه یافت. امروزه این ظروف خیلی مورد استفاده قرار نمی‌گیرند اما هنوز هم در خانه‌ها وجود دارند و گاهی به عنوان ظروف پیک‌نیک از آنها استفاده می‌شود.
این ظروف چند مزیت بر چینی‌ها دارند.
از جمله اینکه سبک و قابل حمل هستند، قیمت آنها کمتر است و دیرتر می‌شکنند، به همین دلیل برای استفاده در مسافرت و پیک‌نیک مناسب‌تر هستند.
البته هنوز تحقیقات اثبات نکرده که ظروف ملامین سرطان‌زا باشند، اما در این مورد اتهاماتی به ملامین شنیده می‌شود. از جمله عده‌ای از کارشناسان معتقدند ملامین‌ها نمی‌توانند رنگ را در خود نگهدارند و به مرور زمان رنگ آنها وارد غذا می‌شود.
در ضمن مونومرهای سمی در مواد اولیه آنها وارد غذا شده و حتی ماده براق کننده ظروف هم برای سلامت افراد ضرر دارد.
از سوی دیگر تولیدکنندگان ملامین معتقدند اگر فرآیند تولید ظروف ملامین درست انجام شود یعنی مقدار لعاب آن کافی بوده و زمان پخت نیز مناسب باشد، این ظروف مضر نخواهند بود.
برای اطمینان از کافی بودن زمان پخت و مقدار لعاب، موسسه استاندارد آزمایش‌هایی بر روی آن انجام می‌دهد که از جمله این آزمایش‌ها، بررسی میزان نفوذ اسید در ظروف است که اگر نفوذ داشته باشد، مشخص می‌شود که زمان پخت کافی نبوده و ظرف مزبور کیفیت مناسبی ندارد.
اما ظروف چینی که حدود سه چهار هزار سال پیش اولین بار در چین تولید شد‌ه‌اند تولیدشان در ایران، ۳ تا ۴ سال قبل از انقلاب آغاز شده .
مواد اولیه چینی عبارتند از: خاک کائولن، فلدسپات (نوعی ماده معدنی جلا‌دهنده با نقطه ذوب پایین) و سیلیس به همراه نوعی خاک چسبنده به نام بال کلی که در ۱۴۰۰ درجه پخته می‌شوند به‌طوری که درجه حرارت بیرون و داخل آنها یکسان شود و به همین دلیل سنگین و بادوام هستند.
چینی‌ها چندین مزیت دارند، از جمله در تماس با غذای داغ زود داغ نمی‌شوند و با سرد و گرم شدن به راحتی نمی‌شکنند. در ضمن هیچ‌گونه ماده سمی و مضری در ترکیبات آنها وجود ندارد.
زیبایی و ظرافت از جمله مزیت‌های دیگری است که باعث شده در تمام دنیا در مراسم تشریفاتی از این ظروف استفاده شود.
البته ظروف چینی انواع مختلفی دارند. نوع ضخیم و بسیار مقاوم آن معمولا در هتل‌ها به کار گرفته می‌شود. چینی ظریف و کاغذی نوعی از چینی است که بسیار نازک و براق و استخوانی و بسیار گران قیمت است و در انگلستان و کره مورد استفاده قرار می‌گیرد.
در ایران معمولا از چینی پورسلن که ضخامت متوسطی دارد، استفاده می‌شود.
البته چینی‌ها معایب خاص خود را دارند از جمله اینکه با کوچکترین ضربه‌ای لب پر شده یا می‌شکنند دیگر اینکه اغلب سنگین‌تر از سایر ظروف هستند و ممکن است جابه‌جا کردن و استفاده زیاد از آنها موجب درد مفاصل مچ دست شود.
در هنگام مصرف ظروف چینی و ملامین برای اینکه دوام بیشتری داشته باشد، بهتر است از سفید کننده‌ها و اجسام خشن مانند سیم ظرفشویی استفاده نشود چون لعاب آن از بین می‌رود و خش برمی‌دارد.
علاوه بر این، در هنگام استفاده از ملامین باید مراقب باشید تا چاقوی تیز با ظرف برخورد نکند چون باعث از بین رفتن لعاب محافظ می‌شود و باعث می‌شود میکروب‌ها به راحتی به ظروف نفوذ کنند و در نوبت‌های بعدی استفاده از ظرف موجب آلودگی غذاها شود.
به هرحال مهم ترین نکته در استفاده از ظروف ملامین این است که استفاده از ملامین‌های ترک‌دار و کهنه به‌دلیل نفوذ میکروب‌ها می‌تواند برای سلامت انسان مضر باشد.
همچنین هنگام خرید ملامین از استاندارد بودن و حک شماره پروانه بهداشتی ساخت در پشت این ظروف مطمئن شوید. بنابر اعلام معاونت غذا و داروی وزارت بهداشت، همه واحدهای تولیدی ظروف ملامین، ملزم به حک این شماره در پشت ظروف هستند.
روزنامه سلامت
- ۹۵/۰۵/۱۷