در عکاسی، سرعت شاتر (Shutter Speed) به معنای مدت زمان باز بودن شاتر یا مدت زمانی است که فیلم (در عکاسی آنالوگ) یا سنسور (در عکاسی دیجیتال) در معرض نور قرار می‌گیرد.
هر چه سرعت شاتر بیشتر باشد (شاتر سریع‌تر باز و بسته شود)، فیلم یا سنسور مدت زمان کمتری در معرض نور خواهد بود و بالعکس.
به عنوان مثال سرعت شاتر کم معمولاً در محیط‌های کم نور یا آتلیه عکاسی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
سرعت شاتر بر حسب ثانیه اندازه‌گیری می‌شود. به عنوان مثال مقادیری مانند ۱/۱۰۰۰ ثانیه، ۱/۵۰۰ ثانیه، … و یک ثانیه، ۲۰ ثانیه و … قابل انتخاب هستند که بسته به نوع دوربین این محدوده تغییر می‌کند.
طبیعی است که هر چه مدت زمان کمتری مانند ۱/۱۰۰۰ ثانیه انتخاب شود، شاتر سریع‌تر باز و بسته می‌شود.
از این نوع تنظیم می‌توان برای عکاسی از سوژه‌های با تحرک زیاد مثلاً سوژه‌های ورزشی استفاده کرد. بدین ترتیب سوژه مورد نظر در اصطلاح Freeze (ثابت) می‌شود.
در مقابل سرعت کم شاتر باعث بلور شدن سوژه متحرک می‌شود.
البته باید بخاطر داشته باشید که برای عکس‌برداری در سرعت‌های پایین، برای جلوگیری از محو شدن کل عکس باید از سه پایه استفاده کنید.
البته باید توجه داشت که علاوه بر سرعت شاتر، میزان گشودگی دیافراگم دوربین و میزان حساسیت یا سرعت ایزو نیز در میزان نور رسیده به فیلم یا سنسور و میزان نور عکس و آتلیه عکاسی ، نقش دارد.
به عنوان مثال اگر سرعت شاتر را از ۱/۱۲۵ به ۱/۲۵۰ ثانیه تغییر دهید، در واقع میزان نور رسیده به فیلم یا سنسور را نصف کرده‌اید.
برای جبران این کمبود، میتوانید میزان گشودگی دیافراگم را افزایش دهید یا از ایزو سریع‌تر استفاده کنید.
- ۹۴/۱۲/۱۹