ایزو در عکاسی چیست ؟

 

محتوا صفحه ثابت

در عکاسی آنالوگ، ایزو یا (ASA)  تعیین کننده میزان حساسیت فیلم به نور است. شما احتمالا عدد ایزو را روی جعبه فیلم های عکاسی دیده اید (100, 200, 400, 800). هر چه عدد بالاتر می رود نشان دهنده  میزان حساسیت بیشتر فیلم به نور است.

 

در عکاسی دیجیتال  و در آتلیه عکاسی  نیز ایزو نشان دهنده میزان حساسیت سنسور دوربین به نور است.

 از ایزوهای بالاتر در موقعیت های تاریکتر استفاده می کنیم تا بتوانیم از سرعت شاتر بالاتری استفاده کنیم (مثلا هنگامی که می خواهیم در نور کم یک حرکت را  در عکسمان فریز کنیم)

 

ایزوی 100 به عنوان یک ایزوی نرمال شناخته شده و با استفاده از این ایزو می توانید عکس های تقریبا بدون نویزی بگیرید و هر چه ایزو را بالاتر ببرید نویزها بیشتر می شوند (که البته این به نوع دوربین شما نیز بستگی دارد).

 شاید هنگامی که روی lcd دوربین عکس خود را نگاه می کنید این نویزها زیاد به چشم نیایند اما روی صفحه نمایش بزرگتر و یا بعد از چاپ عکس خود را نشان خواهند داد.

 

توجه به این نکته ضروری است  که بالابردن ایزو روی تنظیمات دریچه دیافراگم و سرعت شاترهم تاثیر خواهد گذاشت .

مثلا اگر ایزوی دوربین خود را (در نور یکسان) از 100 به 400 افزایش دهید باید با سرعت شاتر بالاتر یا دریچه دیافراگم بسته تری عکس بگیرید.

 اما همیشه سعی کنید از پایین ترین ایزوی ممکن برای عکاسی استفاده کنید. البته در شرایطی که نور کم است ممکن است راه دیگری جز بالابردن ایزو وجود نداشته باشد.

 

هنگامی که می خواهید ایزوی دوربین خود را تنظیم کنید سوالات زیر را از خودتان بپرسید .

در نظر گرفتن این پارامترها برای انتخاب ایزوی صحیح کمک زیادی به شما خواهد کرد :

 

آیا من از سه پایه استفاده می کنم ؟

 

اگر شما از سه پایه استفاده می کنید می توانید سرعت شاتر کمتری را در آتلیه عکاسی انتخاب کنید.

 با انتخاب سرعت شاتر کمتر می توانید ایزوی دوربین خود را نیز پایین تر انتخاب کنید.

 

سوژه مورد نظر ثابت است یا متحرک ؟ 

 

اگر سوژه شما ثابت است و شما از سه پایه استفاده می کنید می توانید از سرعت شاتر کمتر و ایزوی پایین تری استفاده کنید .

اما اگر سوژه متحرک است یا از سه پایه استفاده نمی کنید ایزو را بالاتر انتخاب کرده و سرعت شاتر را افزایش دهید.